راهکارهای سریع برای درمان شپش در یک شب

چیزی به عنوان “شپش سر” یا همان “پدیکولوز” چیست؟
شپش‌ها، حشرات خردی هستند که بر روی پوست سر زندگی می‌کنند و از خون فرد تغذیه می‌کنند. وقتی این حشرات به سر یک فرد متصل می‌شوند، باعث خارش شدیدی می‌شوند.

شپش سر معمولاً به ویژه کودکان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و انتقال آن به راحتی اتفاق می‌افتد؛ زیرا این حشرات از موهای یک فرد به موهای دیگری سرایت می‌کنند.

مهمترین نکته این است که آلودگی به شپش سر نشانه نبودن بهداشت کافی یا محیط غیرتمیز نیست. البته شپش‌ها ناقل بیماری باکتریایی یا ویروسی نیستند. جزئیات دیگری همچون شپش بدن و شپش شرمگاهی نیز وجود دارد.

چه چیزهایی موجب پدیکولوز می‌شود؟
پدیکولوز یا آلودگی به شپش‌ها یک بیماری انگلی است که توسط شپش‌ها ایجاد می‌شود. شپش‌های سر از جمله شایع‌ترین نوع آنها هستند و می‌توانند ناقل بیماری‌های خطرناکی مانند تب عود کننده باشند.

همچنین، شپش‌ها علاوه بر اینکه خون انسان را می‌خورند، باعث ایجاد خارش شدید می‌شوند. آنها از طریق پوست گاز می‌گیرند و بزاق خود را به داخل زخم‌هایی ریخته و از لخته شدن خون جلوگیری می‌کنند. این موارد می‌تواند منجر به خارش شدیدی شود و باعث خراشیدن پوست به شدت، گاهی حتی با زخم‌ها و عفونت‌های پوستی قابل عفونی شدن باشد.

شپش سر چطور از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود؟
شپش‌ها می‌توانند از یک فرد به فرد دیگر منتقل شوند از طریق:

1. استفاده مشترک از کلاه و روسری.
2. استفاده مشترک از برس و شانه.
3. استفاده مشترک از لوازم مو مانند شانه، برس و…
4. استفاده مشترک از هدفون.
5. استفاده مشترک از بالش، حوله و اشیاء شخصی مانند لوازم داخلی.
ممکن است انتقال غیرمستقیم شپش از طریق لباس‌هایی که در یک محل نگه‌داری می‌شوند رخ دهد. برای مثال، کلاه، روسری، شال، روسری، گوش‌بند که در همان محل نگهداری می‌شود، ممکن است باعث انتقال شپش شود.
همچنین حیوانات خانگی مانند گربه و سگ نقشی در گسترش شپش ندارند.
چه کسانی در خطر ابتلا به شپش سر هستند؟
شپش سر معمولاً در کودکان خردسال و کودکان در سن مدرسه دیده می‌شود. مهم نیست که موهای فرزندان تمیز باشد یا محیط زندگی آنها چقدر تمیز باشد، همچنین فرقی نمی‌کند که بچه‌ها و خانواده‌ها کجا زندگی می‌کنند یا چگونه وقت می‌گذرانند.
شپش بیشتر به روش‌های زیر منتقل می‌شود:
1. محیط مدرسه برای بچه‌ها.
2. نشستن خیلی نزدیک با افرادی که شپش دارند.
3. خوابیدن در یک تخت مشترک.
4. استفاده مشترک از شانه، برس، کلاه یا حوله.

علائم شپش سر چیست؟
شایع‌ترین نشانه شپش سر، خارش است. این خارش می‌تواند خیلی شدید باشد، به خصوص در شب. شپش یا تخم آنها معمولاً روی مو، پشت گوش یا گردن پیدا می‌شود، اما در بعضی موارد، شپش ممکن است حتی روی ابروها و مژه‌ها هم دیده شود.

خارش:
بیشترین نشانه از حضور شپش سر، خارش است. این خارش معمولاً در پوست سر، گردن و گوش‌ها شدید است. خارش یک واکنش آلرژیک به نیش شپش است. ممکن است آلودگی به شپش برای اولین بار چهار تا شش هفته پس از آلودگی، خارش نداشته باشد.

شپش روی پوست سر:
شپش‌ها ممکن است قابل مشاهده باشند اما اندازه‌شان بسیار کوچک است و به سختی تشخیص داده می‌شوند، زیرا از نور اجتناب می‌کنند و بسیار سریع حرکت می‌کنند.

تخم شپش بر روی ساقه مو (نیتس):
شپش‌ها به تارهای مو چسبیده و تخم می‌گذارند. تخم‌های شپش اندازه‌شان بسیار کوچک است و به سختی قابل رویت هستند. معمولاً بررسی خط موی اطراف گوش و پشت گردن از ساده‌ترین راه‌ها برای تشخیص شپش است.

زخم‌های پوست سر، گردن و شانه‌ها:
خاراندن ناحیه‌هایی که شپش در آنجا زندگی می‌کند می‌تواند باعث ایجاد برجستگی‌های کوچک و قرمز رنگ شود که گاهی اوقات ممکن است با باکتری عفونی شوند.

چگونه وجود شپش سر را تشخیص دهیم؟
تخم‌هایی که شپش روی موها می‌گذارد معمولاً قابل مشاهده هستند. این به پزشک کمک می‌کند تا بیماری را به راحتی تشخیص دهد. دستورالعمل‌های خاصی برای یافتن شپش سر وجود دارد. این دستورالعمل‌ها توصیه می‌کنند به دنبال شپش روی موهایی باشید که با نرم‌کننده یا روغن مو مرتب شده‌اند. پزشک با استفاده از یک شانه دقیق موهای بیمار را از پوست سر تا نوک مو با دقت بررسی می‌کند.

پزشک همچنین به دنبال تخم‌های شپش یا نیش‌هایی است که در موهای شما یافت می‌شود. برای زنده ماندن یک nits زنده باید تا حد امکان به پوست سر نزدیک باشد. حفره‌هایی که تقریباً ۶ میلی‌متر دورتر از پوست سر قرار دارند ممکن است خالی یا مرده باشند. در برخی موارد، nits را می‌توان زیر میکروسکوپ مشاهده کرد تا ببیند که آیا زنده هستند یا خیر. اگر nits زنده پیدا نشد، نیازی به نگرانی نیست زیرا احتمالاً از آلودگی قبلی باقی مانده است و نیازی به درمان ندارد.

چگونه شپش سر را درمان کنیم؟
درمان بستگی به نشانه‌ها، سن، سلامتی کلی و شدت بیماری دارد. شپش یک بیماری درمان‌پذیر است. برای درمان، از کرم یا شامپو دارویی بر روی موهای کودک استفاده می‌شود. بسیاری از این داروها بدون نیاز به نسخه پزشک در دسترس هستند. در صورتی که داروهای بدون نیاز به نسخه برای فرد موثر نباشند، پزشک ممکن است داروی تجویزی دیگری پیشنهاد کند.

با پزشک خود در مورد دارویی که برای شما مناسب است صحبت کنید. از دو روش درمانی مختلف به طور همزمان استفاده نکنید. اگر یکی از درمان‌ها مؤثر نبود، به درمان دیگری روی آورید یا با پزشک خود مشورت کنید.

همراه با کرم یا شامپو دارویی، درمان و توصیه شامل موارد زیر است:

۱. از بین بردن تخم‌های شپش با استفاده از یک شانه دقیق.
۲. شانه‌ها و برس‌ها را حداقل ۱۵ دقیقه در آب گرم و شامپو بشویید.
۳. همه افراد خانواده را بررسی کنید تا ببینید آیا دیگران نیاز به درمان دارند یا خیر.
۴. لباس‌ها و ملافه‌ها را در آب گرم بشویید یا آنها را به مدت ۲ هفته در کیسه پلاستیکی نگه دارید.
۵. کودکان می‌توانند یک روز پس از اولین درمان به مدرسه یا مهدکودک برگردند.

داروهای مورد استفاده در درمان شپش که بدون نیاز به نسخه مصرف می‌شوند:

پیپرونیل بوتاکسید (Lice Killing Shampoo، Rid، Pronto، وغیره):
این دارو برای درمان در کودکان زیر ۲ سال مناسب نیست. از آنجایی که این دارو از گیاه داوودی تهیه می‌شود، در صورت حساسیت از آن استفاده نکنید.

لوسیون پرمترین ۱% (نیکس) یک نوع شامپوی درمانی برای شپش است و مورد تأیید برای استفاده در نوزادان و کودکان بالای ۲ سال است.

داروهایی که برای درمان شپش استفاده می‌شوند:

1. بنزیل الکل:
این دارو به عنوان یک لوسیون استفاده می‌شود و به طور فعال شپش را از بین می‌برد. اما نمی‌تواند تخم‌ها را از بین ببرد. استفاده از این درمان برای کودکان ۶ ماه به بالا ممکن است مؤثر باشد و برای افراد باردار و شیرده ایمن است. برای استفاده، ابتدا موهای خود را با کمک یک شانه ظریف شانه کنید، سپس لوسیون را با شامپو بر روی موهای خشک بریزید و بگذارید حدود ۱۰ دقیقه بماند، سپس آبکشی کنید. این درمان باید تکرار شود و پس از حدود ۱ هفته دوباره استفاده شود.

2. ایورمکتین:
این لوسیون شپش سر و حتی شپش‌های تازه بیرون آمده را از بین می‌برد و نیازی به شانه زدن ندارد. مناسب برای کودکان ۶ ماه به بالا است.

3. مالاتیون:
مالاتیون یک لوسیون بسیار قوی است که باعث ریشه کن کردن و از بین رفتن برخی از شپش‌ها می‌شود. استفاده از آن برای کودکان ۶ سال و بالاتر مورد تأیید است. اگر بعد از ۷ تا ۹ روز احساس کنید که شپش حرکت می‌کند، ممکن است لازم باشد درمان را با روش دیگری ادامه دهید یا پزشک شما یک روش درمانی دیگر را توصیه کند. این دارو حاوی محتوای قابل اشتعال است، لطفاً مواد قابل اشتعال را نزدیک نکنید.

Spinosad:
Spinosad یک درمان کارآمد برای شپش سر است که به شما فقط به یک بار درمان نیاز دارد. این به این معناست که با استفاده از آن، می‌توانید در یک شب شپش‌ها و تخم‌های آنها را از بین ببرید. این درمان برای کودکان ۴ سال به بالا مناسب است.

شامپو لیدان:
این شامپو توسط FDA برای درمان شپش تأیید شده است، اما به عنوان یک راه حل آخرین دستور توصیه می‌شود، به معنای اینکه زمانی استفاده شود که سایر درمان‌ها جواب ندهند. هرچند، اکادمی طب کودکان این شامپو را به علت احتمال وابستگی به سیستم عصبی توصیه نمی‌کند. همچنین، در مقایسه با سایر درمان‌ها، این شامپو دارای عوارض جانبی بیشتری است.

درمان‌های خانگی:
اگر مایلید از درمان‌های شیمیایی استفاده نکنید، می‌توانید به جای آن از روش‌های درمانی خانگی استفاده کنید. اما توصیه می‌شود که قبل از انجام آن، با پزشک مشورت کنید. اگر میزان شپش بر سر شما زیاد نیست، می‌توانید از درمان‌های خانگی استفاده کنید که بدون نیاز به مشورت پزشکی قابل انجام هستند.

مدت‌ها قبل از اینکه درمان‌های دارویی موثر برای شپش اختراع شود، مردم از روش‌های مختلفی برای مبارزه با شپش استفاده می‌کردند. اولین پدیکول‌کش‌ها سمی بودند، بنابراین حتی پس از اختراع آنها، هنوز هم دستورالعمل‌های خانگی مورد استفاده قرار می‌گرفت.

در اینجا ۹ روش محبوب خانگی برای درمان شپش وجود دارد:

1. تراشیدن سر: مردم قدیمی معتقدند که به محض رسیدن کودک به یک سالگی، باید موهای آنها را بسیار کوتاه بکنند. آنها معتقدند که این کار باعث ضخیم شدن موها و بهتر رشد آنها می‌شود. این روش می‌تواند موثرترین و ایمن‌ترین راه باشد.

2. اسید لیمو: استفاده از اسید لیمو برای درمان شپش یکی از روش‌های خانگی معمول بوده است.

3. نفت سفید: نفت سفید نیز یکی از درمان‌های خانگی برای شپش است.

4. دی‌کلرووس: از دی‌کلرووس نیز به عنوان یکی از روش‌های خانگی برای درمان شپش استفاده می‌شود.

5. سرکه: سرکه نیز معمولا به عنوان یک راه حل خانگی برای درمان شپش استفاده می‌شود.

6. صابون: صابون خانگی یا صابون‌های ضد عفونی کننده نیز می‌توانند به عنوان یکی از روش‌های درمانی خانگی برای شپش مورد استفاده قرار بگیرند.

7. آب اکسیژنه: استفاده از آب اکسیژنه نیز یکی از درمان‌های خانگی برای شپش است.

8. ودکا: استفاده از ودکا هم یکی دیگر از روش‌های خانگی برای درمان شپش است.

9. تراشیدن سر: تراشیدن سر می‌تواند یکی از روش‌های موثر در مبارزه با شپش باشد، به ویژه برای کودکان کوچک.

این روش‌ها ممکن است کارساز باشند، اما همیشه بهتر است قبل از استفاده از آنها با پزشک خود مشورت کنید.

مزایا: استفاده از اسید لیمو برای درمان شپش ایمن و موثر است.

معایب: برای استفاده از اسید لیمو، باید موهایتان را به حدی کوتاه ببرید که مانند طاسی باشند.

درمان با اسید لیمو از روش‌های خانگی معمول برای مبارزه با شپش است. برای استفاده، ۵ گرم اسید سیتریک را در یک لیوان آب حل کنید و حداقل یک ساعت روی پوست سر و موهایتان قرار دهید، سپس شستشو دهید. این روش برای کنترل نیتس‌ها و شپش‌های بالغ موثر است.

استفاده از اسید سیتریک می‌تواند به دو روش انجام شود: مخلوط اسید سیتریک با آب و یا با استفاده از آب جوشانده گیاهان معطر. پس از اعمال این محلول، مهم است که تمام موها را با دقت و با استفاده از یک شانه مکرر، رشته به رشته بررسی کنید و مواد معطر را بر روی موها پخش کنید.

باید توجه داشته باشید که این مراحل باید چندین بار تکرار شود تا بتوان به طور کامل شپش‌ها را از بین برد. برای جلوگیری از احتمال وارد شدن محلول به چشمانتان و احساس سوزش پوست سر، احتیاط لازم است.

مزایا: استفاده از نفت سفید برای درمان شپش ایمن و ارزان است.

معایب: این روش ممکن است بی‌اثر باشد.

نفت سفید یک ماده روغنی است که بوی تندی دارد و اغلب به عنوان حلال استفاده می‌شود. برای استفاده، نفت سفید را روی موها و پوست سر بمالید، سپس سر را با یک کیسه پلاستیکی و حوله گرم بپیچید و به مدت یک ساعت بگذارید. سپس با استفاده از یک شانه ظریف موها را شانه کنید. در صورت نیاز، این روش را تکرار کنید.

استفاده از نفت سفید ممکن است شپش‌ها را به طور کامل از بین نبرد، اما موثرتر از برخی از داروهای مردمی است. با این حال، این ممکن است باعث سوختگی شیمیایی پوست سر و آسیب به موها شود. همچنین، بوی نفت سفید نامطبوعی دارد و سختی شستشوی آن از موها ممکن است مشکلاتی را به دنبال داشته باشد.

به عنوان یک روش دیگر، dichlorvos برای مبارزه با حشرات طراحی شده است، اما ممکن است باعث سمیت و عوارض جانبی متنوعی شود. استفاده از این محصول ممکن است منجر به سرگیجه، تب، تحریک پوست و سرفه شود. همچنین، dichlorvos بر روی تخم‌های شپش‌ها تأثیرگذار نیست و نیاز به پردازش مجدد ممکن است.

در کل، استفاده از نفت سفید یا dichlorvos ممکن است با عوارض و مشکلات جانبی همراه باشد، بنابراین باید با احتیاط و با راهنمایی متخصص اقدام شود.