چرا پدر و مادر نباید از گوشت عقیقه بخورند؟

سنتی به نام “عقیقه” وجود دارد که در آن در روز هفتم تولد نوزاد، موهای سر او تراشیده میشود و یک حیوان به عنوان قربانی ذبح میشود. انتخاب حیوان برای عقیقه باید با جنسیت نوزاد همخوانی داشته باشد؛ به عنوان مثال، برای نوزاد پسر از حیوان نر و برای نوزاد دختر از حیوان ماده استفاده
سنتی به نام “عقیقه” وجود دارد که در آن در روز هفتم تولد نوزاد، موهای سر او تراشیده میشود و یک حیوان به عنوان قربانی ذبح میشود. انتخاب حیوان برای عقیقه باید با جنسیت نوزاد همخوانی داشته باشد؛ به عنوان مثال، برای نوزاد پسر از حیوان نر و برای نوزاد دختر از حیوان ماده استفاده میشود، اما اگر این گونه نباشد، مشکلی پیش نمیآید. تا زمانی که پدر مالیاتی نباشد، میتواند عقیقه را انجام دهد؛ اما پس از بلوغ نوزاد، در صورت استطاعت مالی، خود نوزاد میتواند این عمل را انجام دهد. گوشت حیوانی که برای عقیقه ذبح میشود، نباید توسط پدر و مادر یا افرادی که واجب النفقه هستند، خورده شود.
در مورد خوردن گوشت عقیقه توسط پدر و مادر بزرگ نیز، یک سنت وجود دارد. اگر فرزند تحت تکفل پدر و مادر بزرگ باشد و آنها عقیقه را برای او انجام دهند، مصرف گوشت برای آنها جایز نیست و کراهت دارد. این موضوع بیشتر به دلیل احترام به نان خور پدر بچه است. اما اگر پدر و مادر بزرگ مستقل باشند و نان خور پدر کودک نباشند، خوردن گوشت عقیقه کراهت ندارد.
مشروحترین روایت درباره خوردن گوشت عقیقه توسط پدر و مادر بزرگ، به جایز بودن آن اشاره دارد، اما توافق نظر در میان روایات وجود دارد. در نهایت، بر اساس آیتالله شبیری زنجانی و آیتالله افضل، اگر پدر و مادر بزرگ مستقل باشند و نان خور فرزند خود نباشند، خوردن گوشت عقیقه برای آنها هیچ مانعی ندارد.
خوردن گوشت عقیقه برای همسر نیز مانند سایر افراد، دارای حکم خاصی است. در اسلام، خوردن این گوشت برای هیچ کسی حرام یا غیر مجاز نیست، اما بر اساس برخی روایات، برای افرادی که نان خور پدر بچه هستند، مصرف آن مکروه است.
در کل، خوردن گوشت عقیقه برای همسر یا مادر کودک کراهت بیشتری دارد. از آنجایی که گوشت عقیقه به مناسبت تراشیدن موهای سر نوزاد قربانی میشود، خوردن آن برای همسر یا مادر کودک برخی کراهتهایی دارد. بهتر است این گوشت توسط افرادی خورده شود که برای سلامتی و موفقیت کودک دعا کنند.
به طور کلی، از هر فردی که برای سلامتی و موفقیت کودک دعا میکند، میتواند در آینده، هنگامی که بزرگ شد، سنت عقیقه را انجام دهد. اما اگر پدر و مادر کودک مستقل باشند و نان خور پدر بچه نباشند، خوردن گوشت عقیقه کراهت ندارد.
خوردن دل و جگر عقیقه برای همسر یا مادر کودک نیز همانند گوشت عقیقه دارای حکم خاصی است. از آنجایی که در بیشتر روایات از عبارت “گوشت عقیقه” استفاده شده است، اما منظور منحصراً گوشت نیست بلکه شامل سایر اعضای خوراکی گوسفند یا حیوانات دیگر مانند دل و جگر نیز میشود.
به طور کلی، خوردن دل و جگر عقیقه برای افرادی که در خانه فرد زندگی میکنند و یا مستقل هستند اما نانخور فرد هستند، مکروه است. این حکم برای مادر کودک کراهت بیشتری دارد.
در مورد خام یا پخته شدن دل و جگر حیوان عقیقه، باز فرقی نمیکند. پدر کودک میتواند دل و جگر را به صورت خام یا پخته در بین افراد تقسیم کند. اما معمولاً مستحب است که این اعضا به صورت پخته در بین افراد تقسیم شوند.
بخشی از این آداب نسبت به استخوان حیوان عقیقه نیز اعمال میشود. بر این اساس، استخوانهای حیوان عقیقه معمولاً به دلایل خرافاتی دفن میشوند. اما این عمل اسراف و بیپایه است و جزء گناهان بزرگ محسوب میشود. بهتر است استخوانهای حیوان عقیقه برای صدقه و قربانی به نیازمندان داده شود یا برای خوراک سایر حیوانات مانند سگ و گربه استفاده شود.
درباره خوردن گوشت عقیقه و آداب مربوط به آن، خرافات و باورهای زیادی وجود دارد که بر اساس دین یا منطق قابل تایید نیستند. برخی از این خرافات عبارتند از:
1. اب ریختن: معتقد بودن به اینکه اگر ابی که برای شستن ظروفی که گوشت عقیقه در آنها پخته شده است استفاده شده، روی زمین ریخته شود، بدشانسی را جلب میکند. این باور در اسلام تایید نشده است.
2. انتخاب حیوان: اعتقاد به اینکه باید برای عقیقه حتماً گوسفند را انتخاب کرد. در حقیقت، هر حیوانی از جمله بز، شتر، گاو و غیره قابل استفاده است.
3. تقسیم به نیازمندان: اعتقاد به اینکه گوشت عقیقه باید تنها در بین نیازمندان تقسیم شود. این عمل اجباری نیست و هر کسی میتواند از این گوشت استفاده کند.
4. دفن استخوانها: باور به اینکه استخوانهای حیوان عقیقه باید دفن شود. این باور همچنین در اسلام تایید نشده و اسراف محسوب میشود.
در مورد طرز پخت عقیقه همچنین، در روایات گوناگونی آمده است که گوشت عقیقه میتواند به صورت خام یا پخته در بین افراد تقسیم شود. اما بهتر است آن را به صورت پخته تقسیم کرد. این نکته مهم است که استخوانها باید بدون شکستگی از گوشت جدا شوند. در صورت عدم امکان پخت، میتوان گوشت را به صورت خام تقسیم کرد.
در یک روایتی از امام صادق این مطلب آمده است که هر فرزندی در گرو عقیقه قرار دارد. این به این معناست که اگر عقیقه نشود، فرزند در معرض بلا، گرفتاری و حتی مرگ قرار میگیرد. عقیقه کردن به منظور دفع بلا و گرفتاری انجام میشود. این عمل از روز هفتم تولد فرزند به بعد باید انجام شود. عقیقه وقتی انجام میشود که یک فرزند متولد میشود و در اسلام، طعام در بین نیازمندان و دیگر افراد تقسیم میشود. افرادی که گوشت یا غذای عقیقه را میدهند، برای سلامتی فرزند، دعا میکنند تا او از بلاها دور بماند.
فلسفه عقیقه به سنت قربانی کردن در روز هفتم تولد نوزاد اشاره دارد. بر اساس احادیث اسلامی، این سنت تایید شده است و به منظور رفع بلا و گرفتاری از فرزند انجام میشود. انجام عقیقه دارای آداب خاصی است و اگر پدر توانایی مالی برای این کار را داشته باشد، بهتر است این عمل را انجام دهد. در غیر این صورت، فرزند میتواند بعد از رسیدن به سن بلوغ، این کار را انجام دهد.
در بیشتر روایات اسلامی، توصیه شده است که اگر مالیات برای انجام عقیقه وجود دارد، این عمل در روز هفتم تولد فرزند انجام شود، زیرا در این روز موی کودک تراشیده میشود و این روز به عنوان روز عقیقه شناخته میشود. به طور کلی، عقیقه در اسلام مورد توصیه است و به عنوان نوعی بیمه برای دفع بلاها در نظر گرفته میشود.
خوردن گوشت عقیقه مانند ذبح کردن ان دارای آدابی است. این آداب شامل همه اجزای خوراکی حیوان مانند کله پاچه، دل و جگر، دنبه و غیره را در بر میگیرد. از آنجا که سنت عقیقه یک سنت مستحب است، برای برخی افراد خوردن این گوشت مکروه است، اما این امر اجباری نیست و بهتر است از آن خودداری کنند. این کار به منظور تقسیم گوشت در بین افراد مختلف و دعا برای سلامتی کودک انجام میشود. به طور کلی، افراد زیر بهتر است از این گوشت خودداری کنند:
1. پدر و مادر و واجب النفقهها: این افراد از غذای عقیقه بخورند که واجب النفقهها بهتر است از این کار خودداری کنند. این موضوع برای مادر بیشتر از سایر اعضای خانواده کراهت دارد.
2. مادر و پدر نوزاد: این افراد اصلاً نباید از غذای عقیقه مصرف کنند.
3. خواهر و برادر کودک: اگر خواهر و برادر کودک مستقل از خانه پدر خود هستند و نانخور پدر نیستند، میتوانند از این گوشت بخورند.
4. پدر دارای همسر دوم: اگر پدر دارای همسر دوم است، به عنوان واجب النفقه نباید از غذای عقیقه بخورد.
5. خواهر و برادرهای مجرد: این افراد هم نباید از طعام و گوشت عقیقه مصرف کنند.
6. پدر بزرگ و مادر بزرگ: اگر پدر بزرگ و مادر بزرگ در خانه زندگی میکنند و پدر کودک هزینههای آنها را برعهده دارد، نباید از غذای عقیقه بخورند. اما این موضوع برای پدر بزرگ و مادر بزرگی که مستقل هستند و واجب النفقه نیستند، متفاوت است و میتوانند از این طعام و گوشت بخورند.
اگر برای شما خوردن گوشت عقیقه کراهت دارد، میتوانید معادل آن را به عنوان صدقه اهدا کنید. در مورد این افراد، تفاوتی بین کسی که حیوان را عقیقه کرده وجود ندارد.
خوردن کله پاچه عقیقه همانند خوردن سایر اجزای حیوان عقیقه محسوب میشود. برای برخی افراد، مانند مادران واجب النفقه و خواهران و برادران کودک، خوردن این قسمت از گوشت کراهت دارد و نباید مصرف شود. همچنین، دفن کردن استخوانهای کله پاچه برای استفاده حیوانات مجاز نیست.
استخوان عقیقه باید از مفصل جدا شود و شکسته نشود. اگر ناخودآگاه استخوانی شکسته شود، اشکالی ندارد، اما بهتر است این اتفاق نیفتد. در هر صورت، شکستن استخوان عقیقه به صورت ناخودآگاه تأثیری بر ثواب و آثار عقیقه ندارد.
برچسب ها :
ناموجود- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0