با کودکی که دست بِزن دارد، چگونه رفتار کنیم؟

دست بزن داشتن کودکان یک رفتار ناهنجار است که باید اصلاح شود. یک روانشناس با تشریح علل پرخاشگری کودکان و دست بزن داشتن آنها به والدین تاکید کرد که از سرزنش کردن چنین کودکانی خودداری کنند.

به گزارش سلامت روز، پرخاشگری در کودکان  و دست بزن داشتن پدیده‌ی شایعی است که به صورت‌های مختلفِ جسمی، عاطفی و تنشِ قابل توجه در آنها دیده می‌شود. اگرچه این مسئله بخشی طبیعی در روند رشد کودک شماست، اما از او انتظار می‌رود که در مدرسه احساساتش را کنترل و مدیریت کند. هرچه آموزش‌های شما در این زمینه از سن کمتری آغاز شود احتمال اینکه فرزندتان بتواند بر پرخاشگری‌اش غلبه کند بیشتر می‌شود.  کودکانی که رفتار پرخاشگرانه دارند معمولا خودانگیخته، بی‌قرار و زودرنج‌اند. پژوهش‌های جدید نشان می دهد که این مسئله با توانایی‌های گفتاری و طبیعت ذاتی بچه‌ها در ارتباط است. پرخاشگریِ موردی در کودک طبیعی است اما اگر به کرات یا بر طبق یک الگوی مشخص اتفاق بیفتد خطرناک خواهد بود. پرخاشگری معمولا از ناتوانی کودک شما درکنار آمدن با خشم، عوامل بیولوژیکی، بدرفتاری والدین یا کمبود مهارت‌های ارتباطی ناشی می‌شود.

دست بزن داشتن کودکان چه علتی دارد؟

به نقل از ایسنا، گوهریسنا انزانی با بیان اینکه “دست بزن” داشتن کودک نوعی رفتار مشاهده‌ای است که می‌تواند علل متفاوتی داشته باشد، اظهار کرد: حتما پیش از بروز رفتار “دست بِزن” در کودک، فکرهایی در ذهن او فعال شده و او احساساتی را تجربه کرده است.

به گفته وی، زمینه این افکار گاهی می‌تواند بر اساس الگو برداری از والدین باشد و والدینی که عادت دارند یکدیگر یا فرزندان را به هنگام بروز اختلافات بزنند، فرزندان آنها نیز دست بزن پیدا می‌کنند.

اثر فیلم ها بر خشونت کودکان

این روانشناس تصریح کرد: گاهی نیز کودکان زدن دیگران را در فیلم ها و انیمیشن‌هایی که می‌بینند می‌آموزند. زدن نوعی پرخاشگری است و زمانی که خشم و پرخاشگری رخ می‌دهد حتما کودک درگیر ترسهای درونی، احساس عدم امنیت و دوست داشتنی نبودن، ترس از تنها ماندن، از دست دادن والدین و… را تجربه کرده است. گاهی والدین با بیان جملاتی نطیر اینکه “میذارمت و میرم” این ترس‌ها را در کودک ایجاد کرده‌اند.
انزانی همچنین معتقد است که پرخاشگری نظیر زدن دیگران می‌تواند دلایل جسمانی نظیر بی‌خوابی و گرسنگی کودک را نیز در پی داشته باشد.

این روانشناس با بیان اینکه پرخاشگری کودکان نظیر گلوله برفی است که از بالای کوه شروع به آمدن کرده و هرچه به سمت پایین آید تبدیل به بهمن می‌شود، ادامه داد: در ابتدا که پرخاشگری کودک کم است باید والدین جلوی آن را بگیرند. باید رفتار کودکان را در همان ابتدا در موقعیت‌های مختلف بررسی کنیم و در یابیم کودک در منزل چه کسی و در ارتباط با چه کسی و چه زمانی این رفتار را بروز می‌دهد.

انزانی همچنین درباره مداخله به هنگام والدین توضیح داد: پیش از بروز این پرخاشگری و دست به زن کودکان، والدین می‌توانند با انجام تمارین و بازی‌های ساده نظیر خمیر بازی، نقاشی، منچ بازی و پازل درست کردن خشم کودکان را از بین ببرند اما در شرایطی که کودک دست بزن پیدا کرده است والدین باید ابتدا بر روی احساسات خود تسلط داشته و آرام باشند و سپس بچه را از آن فضا دور و ذهن خود را آرام کنند. پس از آن راجع به این موضوع با کودک صحبت کنند و به او توضیح دهند رفتار او را دوست ندارند و باید از این رفتار دوری کند.

این روانشناس تاکید کرد که والدین در چنین شرایطی از سرزنش کودک خودداری کرده و تماس چشمی خود را با او حفظ کنند و اگر قادر به اصلاح رفتار فرزند نشدند از مشاوران و متخصصان حوزه کودک بهره گیرند.

با بچه هایی که دست بزن دارند چه کنیم؟

بعضی از بچه ها به جای بازی و تعامل دوستانه با کودکان دیگربا آنها دست به یقه می شوند و کتک کاری راه می اندازند و والدینشان نمی دانند در این موقعیت باید چه رفتاری با کودکشان داشته باشند و به تنبیه کردن او می پردازند. غافل از این که این کار به تقویت رفتارهای پرخاشگرانه او دامن می زند.