خشکی دهان و روش های درمان آن | خشکی دهان علائم چه بیماری است؟

به گزارش سلامت روز،  خشکی دهان یکی از شایع‌ترین مشکلات دهانی است که می‌تواند به دلیل عوامل مختلفی ایجاد شود. برخی از علل شایع خشکی دهان عبارتند از:

1. داروها: برخی داروها می‌توانند باعث کمبود بزاق شوند. به‌عنوان مثال، داروهای ضدافسردگی، داروهای ضدآلزایمر، داروهای ضدانعقاد، داروهای ضدآریتمی قلبی و دیگر داروهایی که برای درمان بیماری‌های مزمن استفاده می‌شوند.

مصرف آنتی‌هیستامین‌‌ها، داروهای ضداضطراب و ضدافسردگی، دیورتیک‌ها، بعضی از مسکن‌ها، داروهای پارکینسون، ضداسپاسم، تنظیم‌کننده‌های فشار خون و داروهای تجویزی برای شیمی‌درمانی با بروز خشکی دهان همراه هستند. همچنین، ابتلا به‌ بیماری‌های خودایمنی، ایدز، دیابت، بیماری کلیوی مزمن، آلزایمر، رادیوتراپی در ناحیه سر و گردن و جراحی قسمت‌های غدد بزاقی می‌‌تواند زمینه‌ساز خشکی دهان شود.

تاثیر تنباکو و الکل بر خشکی دهان

2. بیماری‌های دهانی: برخی بیماری‌های دهانی مانند عفونت‌های قارچی و باکتریایی می‌توانند باعث کمبود بزاق شوند.

3. عوامل روانی: استرس و اضطراب می‌توانند باعث کاهش تولید بزاق شوند.

4. کمبود مایعات: کمبود آب و مایعات می‌تواند باعث خشکی دهان شود.

5. بالا رفتن سن: با پیر شدن بدن، تولید بزاق نیز کاهش می‌یابد.

6. سایر عوامل: مانند استفاده از تنباکو، مصرف الکل، تنفس از دهان، عفونت‌های تنفسی، بیماری‌های سیستمیک و غیره.

روش های درمان خشکی دهان

برای درمان خشکی دهان، درمان علت اصلی ضروری است. به‌عنوان مثال، در صورتی که دارو باعث خشکی دهان شده است، ممکن است پزشک داروی دیگری را به جای آن تجویز کند. همچنین، برای کاهش خشکی دهان، می‌توان از روش‌های زیر استفاده کرد:

1. مصرف آب و مایعات بیشتر: برای جلوگیری از خشکی دهان، می‌توانید روزانه حداقل ۸ تا ۱۰ لیوان آب بنوشید. همچنین، مصرف آب‌میوه‌ها و سبزیجات آب‌دار می‌تواند به کاهش خشکی دهان کمک کند.

2. استفاده از مرطوب‌کننده‌های دهان: ممکن است استفاده از مرطوب‌کننده‌های دهان مانند ژل‌های مرطوب‌کننده دهان کمک کند تا حالت خشکی دهان بهبود یابد.

3. تغییر دارو: در صورتی که دارو باعث خشکی دهان شده است، ممکن است پزشک داروی دیگری را به جای آن تجویز کند.

4. استفاده از شکلات تلخ: شکلات تلخ می‌تواند به بهبود حالت خشکی دهان کمک کند.

5. اجتناب از مواد محرک مانند سیگار و الکل: استفاده از سیگار و الکل می‌تواند باعث خشکی دهان شود، بنابراین بهتر است از مصرف آنها اجتناب کنید.

6. مصرف غذایی مناسب شامل سبزیجات، میوه‌ها و مواد غذایی حاوی آب: مصرف سبزیجات، میوه‌ها و مواد غذایی حاوی آب می‌تواند به بهبود حالت خشکی دهان کمک کند.

7. مشاوره با پزشک: در صورتی که خشکی دهان شما شدید است و بهبودی ندارد، بهتر است با پزشک خود مشاوره کنید تا علت آن شناسایی شود و درمان مناسبی صورت گیرد.

در کل، برای درمان خشکی دهان باید علت آن شناسایی شود و راهکارهایی انتخاب شود که برای شما مناسب است. در این میان، نوشیدن مداوم اما جرعه‌جرعه آب برای مرطوب‌ نگه‌داشتن دهان، استفاده از دستگاه بخور در اتاق خواب، انتخاب دهانشویه‌های غیرالکلی، رعایت بهداشت دهان و دندان و مشورت با دندانپزشک برای درمان پوسیدگی‌‌های دندان و بیماری‌های لثه نیز باید مورد توجه باشد.

علائم خشکی دهان

خشکی دهان می‌تواند باعث ایجاد ترک‌هایی در لب‌ها و زبان شود که در برخی موارد ممکن است باعث خونریزی و درد شود. همچنین، افراد مبتلا به خشکی دهان ممکن است به طور مداوم احساس سوزش و تحریک‌پذیری دهان و گلو داشته باشند که می‌تواند باعث ایجاد درد و عدم راحتی شود.

خشکی دهان همچنین می‌تواند تاثیرات منفی بر روی سیستم گوارش داشته باشد. به عنوان مثال، کمبود بزاق می‌تواند باعث کاهش تولید آنزیم‌های گوارشی شود که باعث مشکلات هضمی مانند سوء هاضمی و تشنج معده می‌شوند.

در نهایت، خشکی دهان ممکن است باعث ایجاد عوارض روانی نیز شود. برخی افراد ممکن است به دلیل خشکی دهان احساس شرمساری و افسردگی کنند که می‌تواند باعث کاهش کیفیت زندگی آنها شود. با تشخیص و درمان خشکی دهان، این عوارض قابل‌اجتناب هستند.

آیا خشکی دهان می‌تواند علامتی از بیماری‌های دیگر باشد؟

خشکی دهان می‌تواند علامتی از بیماری‌های دیگر باشد. در واقع، خشکی دهان در برخی موارد می‌تواند نشانه‌ای از بیماری‌ها باشد که نیازمند تشخیص و درمان هستند. در زیر چند بیماری که می‌توانند باعث خشکی دهان شوند ذکر شده‌اند:

1. بیماری‌های خودایمنی: برخی از بیماری‌های خودایمنی مانند سندرم سیگرن، بیماری لوپوس و روماتوئید می‌توانند با خشکی دهان همراه باشند.

2. بیماری‌های عفونی: برخی از بیماری‌های عفونی مانند ایدز، عفونت‌های قارچی و باکتریایی می‌توانند با خشکی دهان همراه باشند.

3. بیماری‌های نورولوژیک: بعضی از بیماری‌های نورولوژیک مانند بیماری پارکینسون، بیماری آلزایمر و بیماری‌های مرتبط با عصب‌های مرکزی می‌توانند با خشکی دهان همراه باشند.

4. بیماری‌های کلیوی: برخی از بیماری‌های کلیوی مانند بیماری کلیوی مزمن می‌توانند با خشکی دهان همراه باشند.

5. بیماری‌های اندوکرین: بعضی از بیماری‌های اندوکرین مانند دیابت می‌توانند با خشکی دهان همراه باشند.

6. سایر بیماری‌ها: برخی از بیماری‌های دیگر مانند بیماری‌های گوارشی، بیماری‌های قلبی عروقی، بیماری‌های خون و بیماری‌های تنفسی می‌توانند با خشکی دهان همراه باشند.

بنابراین، در صورتی که خشکی دهان شما به صورت مداوم و بدون دلیل آشکاری مشاهده می‌شود، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا علت آن شناسایی شود و اقدامات درمانی مناسبی صورت گیرد.