روش‌های ضدعفونی ایمپلنت‌ها

استریل و ضد عفونی کردن ایمپلنت‌ها یکی از مراحل اساسی در عملیات ایمپلنت و جایگزینی دندان‌های گم شده است. امروزه در دندانپزشکی از تجهیزات زیادی برای پاک کردن وسایل استفاده می‌شود تا از انتقال عفونت و جلوگیری از مشکلات بعدی جلوگیری شود.

ایمپلنت‌های دندانی از تیتانیوم ساخته می‌شوند و به جای دندان‌های از دست رفته در جاهای خالی استفاده می‌شوند. ایمپلنت‌های دندانی از سه بخش اصلی تشکیل شده‌اند:

1. تاج:
این قسمت از ایمپلنت دندانی معمولاً از مواد سرامیکی ساخته شده و مانند دندان‌های طبیعی در دهان عمل می‌کند.

2. پایه ایمپلنت:
این بخش زیرین ایمپلنت دندانی است که معمولاً به شکل یک پیچ از تیتانیوم ساخته شده و به جای ریشه دندان‌ها در استخوان فک جای می‌گیرد. این بخش باید در استخوان فک جای بگیرد و با آن جوش بخورد.

۳- اتصال دهنده یا اباتمنت:
Abutment یا اباتمنت، بخش میانی ایمپلنت‌های دندانی را تشکیل می‌دهد و می‌تواند دو بخش پایه و تاج را به هم متصل کند. این بخش از ایمپلنت می‌تواند ساختاری مانند یک شش یا هشت ضلعی داشته باشد.

عفونت ایمپلنت‌ها:
عفونت ایمپلنت‌ها پس از کاشت، یکی از مشکلاتی است که ممکن است برای هر فردی رخ دهد و باعث ایجاد مشکلاتی برای لثه‌ها و دندان‌ها می‌شود. این مشکل همانند عفونت دندان‌ها می‌تواند به عواملی مانند غفلت یا عدم مراقبت منظم و کافی از دندان، سیگار کشیدن، داشتن دیابت، عادات نامناسب و … برگردد که باعث می‌شود ایمپلنت مورد نظر عفونت کند و به لثه و استخوان دندان‌ها آسیب بزند.

ویژگی‌هایی که می‌توان برای عفونت ایمپلنت‌ها در نظر گرفت، شامل:

– شل شدن ایمپلنت
– تب
– احساس درد در ناحیه مورد نظر
– بوی بد دهان
– التهاب اطراف ایمپلنت
– لثه‌های قرمز
– خونریزی در هنگام مسواک زدن
– چرک در ناحیه مورد نظر

ضد عفونی ایمپلنت‌ها چگونه انجام می‌شود؟

در عملیات ایمپلنت دندان، ضد عفونی ایمپلنت‌ها یکی از مراحل حیاتی است. استفاده از ایمپلنت‌های دندان بدون استفاده از دستکش و در محیطی که به درستی ضد عفونی نشده باشد، ممکن است باعث آلودگی‌های سطحی در ایمپلنت‌ها شود.

آلاینده‌ها می‌توانند از طریق پوشش‌های لاتکس و مواد آکریلی نیز ایجاد شوند و باعث آسیب‌زدن به دندان‌ها، لثه‌ها و دهان شده و فرآیند عفونت را آغاز کنند. برای ضد عفونی کردن آلاینده‌ها روی سطح ایمپلنت، می‌توان از روش‌های مختلف استریلیزاسیون استفاده کرد.

راه‌های ضد عفونی ایمپلنت‌ها:
۱. ضد عفونی با بخار: این روش با استفاده از بخار، آلاینده‌ها را از سطح ایمپلنت پاک می‌کند، اما ممکن است روی سطح ایمپلنت رسوب مواد آلی ایجاد شود و اتصال بافتی را ضعیف کند.
۲. ضد عفونی با گرما: استفاده از حرارت برای پاک کردن سطوح از آلاینده‌ها می‌تواند مؤثر باشد، اما این روش نیز ممکن است به ایمپلنت آسیب برساند.
۳. استفاده از کلرهگزیدین: این ماده نیز برای ضد عفونی ایمپلنت‌ها به کار می‌رود.
۴. استریلیزاسیون با نور ماوراء بنفش (UV): استفاده از این روش می‌تواند گزینهٔ مناسبی برای ضد عفونی باشد.

دیگر پروتکل‌های ضد عفونی

استریلیزاسیون و ضد عفونی باید بر اساس نوع و جنس ایمپلنت‌ها انجام شود. هیچ روش مشخص و یکسانی برای این کار وجود ندارد و استفاده کمتری از مواد شیمیایی و اندودنتیک کردن صورت می‌گیرد تا به ایمپلنت‌های دندان آسیبی وارد نشود.

روند کلی استریلیزاسیون شش مرحله دارد که برای از بین بردن تمام ویروس‌ها و سلول‌های زنده برای تجهیزات دندانپزشکی باید انجام شود. این مراحل شامل دریافت وسایل، تمیز و خشک کردن آنها، بسته‌بندی و استریلیزاسیون با یکی از روش‌های بیان شده و نگهداری وسایل در پوشش‌های مناسب می‌باشد.

شما می‌توانید برای استفاده از خدمات دندانپزشکی ما، از جمله لمینت دندان و ایمپلنت دندان، با اطمینان خاطر از رعایت پروتکل‌ها و دیگر روش‌ها، وقت دندانپزشک خود را رزرو کرده و مشکلات دندانی خود را با کمک پزشکان متخصص ما درمان کنید.