روش‌های ضد عفونی اباتمنت ایمپلنت: انتخاب بهترین روش برای حفظ بهداشت و سلامتی

ضد عفونی اباتمنت: کلید سلامت ایمپلنت‌ها و دندان‌های مصنوعی

فرآیند ضد عفونی اباتمنت برای حفظ بهداشت و سلامت ایمپلنت‌های فوری و دو مرحله‌ای انجام می‌شود. این فرآیند همچنین برای انواع کاشت‌ها و دندان‌های مصنوعی لازم است تا سالم و بهداشتی باقی بمانند و در نتیجه عمر آن‌ها طولانی شود. اهمیت این فرآیند از آنجا است که ایمپلنت‌ها و کاشت‌ها روی پیچ در سطح لثه یا حتی کمی زیر آن قرار می‌گیرند، بنابراین باید از آلودگی آنها جلوگیری شود.

اباتمنت یا چسب دندان چیست؟
اباتمنت بخش مهمی از ساختار ایمپلنت را تشکیل می‌دهد که بعد از جراحی و قرار گرفتن پایه ایمپلنت، روی آن قرار می‌گیرد. این فرآیند ممکن است بلافاصله پس از جراحی انجام شود یا در برخی موارد پس از بهبود التهاب لثه انجام شود. اباتمنت به صورت پیش‌ساخته یا استوک در اندازه‌های مختلف تهیه می‌شود و با توجه به اندازه پایه و لثه، استفاده می‌شود.

جنس این مهره‌ها متنوع است و می‌توان به انواعی مانند تیتانیوم، استیل جراحی، طلا و یا زیرکونیا اشاره کرد. این مهره‌ها ممکن است با چسب به پایه متصل شوند.

نوع اتصال اباتمنت:
اباتمنت در دو نوع مختلف با توجه به نیاز بیمار در لابراتوار انجام می‌شود و این اتصال‌ها به صورت مستقیم انجام می‌شود. از انواع اباتمنت می‌توان به اباتمنت‌های اینترمدیت و اباتمنت‌های اختصاصی اشاره کرد.

ضد عفونی اباتمنت به چند نوع صورت می‌گیرد؟
برای استریلیزاسیون اباتمنت‌ها از روش‌های مختلفی استفاده می‌شود از جمله:
– بخار تحت فشار (Autoclave)
– شیمیایی (Formaldehyde)
– حرارت خشک

اما برخی از جنس‌های اباتمنت با این مراحل استریلیزاسیون سازگاری ندارند و ممکن است آسیب ببینند، به خصوص اباتمنت‌های با جنس سرامیک رزین و رزین کامپوزیت. استریلیزاسیون در مرحله اولیه در کارخانه انجام می‌شود، اما به دلیل آلودگی در لابراتوارهای دندانپزشکی، نیاز به ضد عفونی اباتمنت می‌باشد.

راه‌های مختلفی برای ضدعفونی اباتمنت‌ها وجود دارد، هرکدام از این روش‌ها مزایا و معایبی دارند. یکی از روش‌های ضدعفونی اباتمنت‌ها استفاده از بخار آب است. این روش باعث ضدعفونی شدن اباتمنت‌ها می‌شود، اما ممکن است باعث رسوب مواد آلی شود و همچنین اتصال بافتی را تضعیف کند. روش دیگر استفاده از گرما و حرارت است که برای ضدعفونی آلودگی‌ها از سطوح استفاده می‌شود، اما این روش نیز ممکن است آسیب‌هایی را به دنبال داشته باشد.

اما روش‌های کم‌خطرتری نیز برای ضدعفونی اباتمنت‌ها وجود دارند، از جمله ضدعفونی کردن با کلرهگزیدین. همچنین یکی از روش‌های موفق دیگر استفاده از استریلیزاسیون با نور ماورای بنفش یا همان پرتوهای UV است. این روش تاکنون موفق‌ترین راه برای ضدعفونی اباتمنت‌ها یا ایمپلنت‌ها است که استفاده شده است.

به طور کلی، برای ضدعفونی، ابتدا به جنس اباتمنت‌ها توجه شده و سپس عملیات ضدعفونی انجام می‌شود تا به آن‌ها آسیبی نرسد.

آلودگی‌های مختلف می‌توانند برای اباتمنت‌ها به وجود بیایند، مانند موم، لوبریکانت، ذرات تیتانیوم و غیره. اگر این آلودگی‌ها را تنها از طریق استریلیزاسیون از بین ببریم، غیر ممکن است و باقی می‌مانند، که در نهایت می‌تواند منجر به التهاب‌های بافتی در ناحیه لثه شود.

روش‌های مختلفی برای ضدعفونی اباتمنت‌های ایمپلنت وجود دارد که از جمله آن‌ها، روش‌های هتروژنیستی است که از همه موارد نام برده شده کمترین خطر و آسیب را به اباتمنت‌ها وارد می‌کنند. این روش‌ها شامل موارد زیر است:

استفاده از مخلوط کلروهگزیدین و الکل اتانول برای آلودگی زدایی.
استفاده از کلروهگزیدین و آب اکسیژن (H2O2).
استفاده از الکل و آب اکسیژن.
در آخرین تجربه، به نظر می‌رسد استفاده از steam cleaner (بخار آب) یکی از بهترین روش‌ها برای آلودگی زدایی اباتمنت‌ها است. این موارد نام برده شده به جنس و بافت استفاده شده برای ساخت اباتمنت‌ها کمترین آسیب را وارد می‌کنند یا بعضاً هیچ آسیبی نمی‌رسانند.