هورمون استروژن و علائم بالا و پایین بودن آن در بدن

هورمون استروژن چیست و شما درباره آن چه می‌دانید؟ آیا می‌دانید این یک نوع هورمون جنسی زنانه است؟ کارآیی و مزایای این هورمون چیست؟ در این مقاله از مجله درمانکده در مورد هورمون استروژن صحبت خواهیم کرد و به شما خواهیم گفت چگونه می‌‌توانید با تغذیه مناسب، میزان این هورمون در بدن را کنترل کرد.

هورمون چیست؟

 

به گزارش سلامت روز، هورمون یک ماده شیمیایی است. این ماده توسط یک بافت ترشح می‌شود و از طریق مایعات بدن حرکت می‌کند تا بر روی بافت دیگری در بدن تاثیر بگذارد. در حقیقت، هورمون‌ها، پیام‌رسان‌های شیمیایی هستند. هورمون‌ها به کنترل و هماهنگی نحوه عملکرد بدن و واکنش به محیط کمک می‌کنند. انواع گوناگونی از هورمون‌ها در بدن وجود دارد که میزان و سطح آنها به‌صورت روزانه تغییر می‌کند.

استروژن چیست؟

هورمون استروژن معروف‌ترین هورمون جنسی در زنان است. این هورمون از کلسترول (نوعی مولکول چربی) ساخته شده است.

این هورمون‌ها ارتباط بین سلول‌های سرتاسر بدن را تسهیل می‌کنند. سلول‌هایی که گیرنده‌های استروژن دارند، عملکردهایی دارند که توسط این هورمون، فعال یا غیرفعال می‌شوند. برای راحت‌تر شدن این موضوع، استروژن را به‌عنوان یک کلید و گیرنده‌های استروژن را به‌عنوان قفل در نظر بگیرید که همراه با هم باعث می‌شوند سیستم بدن کار کند.

استروژن تنها مختص زنانی که در سنین قاعدگی هستند نیست و مردان، کودکان و زنان یائسه نیز در بدن خود استروژن دارند. ازآنجایی‌که این افراد تخمدان‌هایی ندارند که هر ماه به طور فعال تخمک آزاد کند، استروژن آنها در نواحی دیگر بدن همچون بافت‌های چربی، استخوان‌ها، پوست، کبد و غده فوق‌کلیوی ساخته می‌شود. در مردان بالغ نیز استروژن در بیضه‌ها تولید می‌شود.

وجود مشکل در هورمون استروژن در زنان بیشتر از آقایون دیده می‌شود که در این صورت بهتر است به دکتر متخصص زنان مراجعه شود تا پس از تشخیص، روند درمان آغاز شود؛ همچنین می‌توانید از طریق مشاوره آنلاین با دکتر متخصص زنان مشکل خود را با دکتر بیان کنید و از دکتر راهنمایی کسب کنید.

انواع مختلف استروژن

بدن سه نوع مختلف استروژن تولید می‌کند که عبارت‌اند از:

استرادیول (E2)

اصلی‌ترین استروژن بدن در سنین باروری، استرادیول است. منظور از سنین باروری، درست قبل از اولین قاعدگی تا آخرین قاعدگی (یائسگی) است. در طول این مدت در جریان خون، استرادیول بیشتری نسبت به انواع دیگر استروژن وجود خواهد داشت. استرادیول همچنین قوی‌ترین اثر را روی گیرنده‌های مخصوص استروژن دارد.

استرادیول اغلب در تخمدان‌ها تولید می‌شود و میزان تولید آن در طول چرخه قاعدگی ماهانه متفاوت است. مقدار کمی از استرادیول از نوع دیگری از استروژن (به نام استرون) مشتق شده است.

اتینیل استرادیول یک‌شکل مصنوعی از استروژن است که اغلب در داروهای ضدبارداری هورمونی استفاده می‌شود.

استرون (E1)

استرون دومین نوع رایج استروژن است که بدن در سنین باروری تولید می‌کند. استرون نسبت به استرادیول تاثیر ضعیف‌تری روی گیرنده‌های استروژن دارد.

استرون معمولا از نوع دیگری از هورمون جنسی در بدن به نام آندروژن ساخته می‌شود. طی یک پروسه بیوشیمیایی خاص (به نام آروماتیزاسیون)، آندروژن به استرون تبدیل می‌شود. این پروسه اغلب در بافت چربی یا سلول‌های چربی و در ماهیچه‌ها رخ می‌دهد.

تخمدان‌ها تنها مقدار کمی از استرون را تولید می‌کنند. در دوران یائسگی، زمانی که تخمدان‌ها تولید هورمون را متوقف می‌کنند، استرون تنها استروژنی است که بدن به تولید آن ادامه می‌دهد.

استریول (E3)

به استریول، استروژن بارداری نیز گفته می‌شود. زمانی که باردار نیستید استریول تنها به مقدار بسیار کم و تقریبا غیر قابل تشخیصی در جریان خون وجود دارد. استریول از بین تمام انواع استروژن، ضعیف‌ترین اثر را روی گیرنده‌های استروژن دارد.

اگرچه تمام انواع استروژن در دوران بارداری افزایش پیدا می‌کنند، اما استریول بیشترین افزایش را در طول این دوران دارد که این به‌خاطر جفت است.

به‌طورکلی هورمون استروژن نقش‌های بسیار مهمی را در بارداری ایفا می‌کند که از جمله آنها می‌توان به افزایش رشد جنین تا آماده‌کردن سینه‌ها برای شیردهی اشاره کرد.

بدن برای تحریک رشد فولیکول، حفظ ضخامت غشای رحم و بافت سینه‌ها به هورمون استروژن نیاز دارد

عملکرد هورمون استروژن

هورمون استروژن اندام‌های زیر را قادر می‌کند که چندین عملکرد حیاتی را انجام دهند:

تخمدان‌ها: استروژن به تحریک رشد فولیکول تخمک کمک می‌کند.
واژن: در واژن، استروژن به حفظ ضخامت دیواره واژن کمک می‌کند و روان‌شدن واژن را تقویت می‌کند.
رحم: استروژن باعث تقویت و حفظ غشای مخاطی ای می‌شود که رحم را پوشانده است. همچنین این هورمون، جریان و ضخامت ترشحات مخاطی رحم را تنظیم می‌کند.
سینه‌ها: بدن از استروژن استفاده می‌کند تا بافت سینه را تشکیل دهد. این هورمون همچنین کمک می‌کند پس از این که فرزندتان را از شیر گرفتید، جریان شیر متوقف شود.

سایر عملکردهای استروژن

استروژن در عملکردهای دیگری نیز نقش دارد که به باروری مرتبط نیستند. این عملکردها شامل این مواردند:

رشد و سلامت استخوان‌ها

استروژن نقش بسیار مهمی در رشد سالم استخوان‌ها ایفا می‌کند. این هورمون همچنین از تحلیل رفتن استخوان جلوگیری می‌کند. در دوران یائسگی، زمانی که سطح استروژن کاهش می‌یابد، زنان دچار افزایش قابل‌توجهی در تحلیل رفتن استخوان می‌شوند. به‌این‌علت که در این دوران، اثر محافظتی استروژن از بین می‌رود. این افزایش چشمگیر در تحلیل رفتن استخوان ممکن است منجر به پوکی‌استخوان شود که باعث می‌شود به میزان بیشتری در معرض خطر شکستگی لگن قرار داشته باشید.

سلامت قلب

استروژن در برابر بیماری‌های قلبی از فرد محافظت می‌کند. این هورمون با کاهش التهاب و کنترل سطح کلسترول، به سالم نگه‌داشتن رگ‌های خونی کمک می‌کند. به‌طورکلی هورمون استروژن در پیشگیری از بروز بیماری قلبی در زنانی که در سنین پیش از یائسگی هستند، نقش مثبتی ایفا می‌کند. اما در دوران یائسگی (زمانی که اثر محافظتی استروژن از بین می‌رود) خطر بروز بیماری قلبی در زنان نیز افزایش پیدا می‌کند.

کنترل خلق‌وخو

استروژن تاثیر بسیار مهمی روی مغز دارد. استروژن روی نحوه اتصال ساختارهای مغز، نحوه ارتباط سلول‌های مغز و حتی شکل مغز تاثیر می‌گذارد. علاوه بر این، هورمون استروژن نقش بسیار مهمی در خلق‌وخوی فرد ایفا می‌کند، زیرا تاثیر بسیار قوی بر یکی از مواد شیمیایی مغز (به نام سروتونین) دارد. سروتونین یک ماده شیمیایی متعادل‌کننده خلق‌وخو است و استروژن، تولید آن را افزایش می‌دهد. این به این معناست که زمانی که سطح استروژن پایین باشد، سطح سروتونین نیز کاهش پیدا می‌کند. تاثیر این موضوع در برخی از زنان خیلی چشمگیر است. تصور می‌شود که این کاهش تولید سروتونین یکی از دلایل افسردگی پس از زایمان و در دوران یائسگی است.

علائم و نشانه‌های بالا یا پایین بودن هورمون استروژن

علائم پایین بودن هورمون استروژن

مردانی که سطح استروژن کمتری دارند ممکن است علائمی نظیر چربی اضافی در ناحیه شکم و کاهش میل جنسی را تجربه کنند.

زنانی که سطح استروژن پایینی دارند نیز معمولا با این علائم مواجه می‌شوند:

قاعدگی‌های کمتر
احساس گرگرفتگی
مشکلات خواب
تعریق شبانه
خشکی در ناحیه واژن که ممکن است سبب بروز درد هنگام برقراری رابطه جنسی شود
نازک شدن دیواره‌های واژن
پایین بودن میل جنسی
نوسانات خلقی
احساس سردرد قبل یا در طول قاعدگی
مشکلات تمرکز

علائم بالا بودن هورمون استروژن

علائمی که نشان می‌دهند ممکن است یک زن سطوح بالاتری از استروژن داشته باشد عبارت‌اند از:

افزایش وزن خصوصا در ناحیه اطراف باسن، کمر و ران‌ها
خونریزی خفیف یا شدید در دوران قاعدگی
تشدید علائم سندرم پیش از قاعدگی (PMS)
وجود توده‌های غیر سرطانی در ناحیه سینه
احساس خستگی مفرط
عدم تمایل به برقراری رابطه جنسی
افسردگی
اضطراب

مردان که سطوح بالاتری از استروژن دارند نیز ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:

ژنیکوماستی یا بزرگ‌شدن سینه‌ها
مشکل در حفظ نعوظ
مشکلات مربوط به باروری

از کجا بفهمم سطح هورمون استروژن بدن من طبیعی است یا نه؟

علائم فیزیکی زیادی وجود دارند که می‌توانند به شما کمک کنند تا تشخیص دهید که آیا سطح هورمون‌های بدنتان در محدوده طبیعی هستند یا خیر. به‌طورکلی نوسانات جزئی در میزان هورمون‌ها، امری طبیعی است. اما اگر متوجه عدم رشد طبیعی در دوران بلوغ، چرخه‌های قاعدگی نامنظم یا مشکل در باردار شدن شدید، ممکن است این موارد نشان‌دهنده این باشند که دچار یک مشکل هورمونی هستید.

برخی از رایج‌ترین علل نوسان در هورمون استروژن عبارت‌اند از:

علل پایین بودن استروژن

علاوه بر یائسگی، علل زیر نیز ممکن است دلیل کاهش استروژن باشند:

اختلالات خوردن: اختلالات خوردن همچون بی‌اشتهایی عصبی (آنورکسیا) و پرخوری عصبی (بولیمیا) می‌توانند باعث شوند بدن از مواد مغذی ای محروم شود که برای متعادل نگه‌داشتن سطح هورمون‌ها به آنها نیاز دارد.
اختلالات ژنتیکی: سندرم ترنر و سندرم ایکس شکننده هر دو سبب کاهش سطح استروژن می‌شوند.
بیماری‌های خودایمنی: برخی از بیماری‌های خودایمنی که به تخمدان‌ها حمله می‌کنند، مانع از تولید استروژن کافی در تخمدان‌ها می‌شوند.
نارسایی زودرس تخمدان: این اختلال، یائسگی زودرس نیز نامیده می‌شود. در این اختلال، تخمدان‌ها قبل از ۴۰ سالگی تولید تخمک را متوقف می‌کنند. در نتیجه، بدن دچار یائسگی زودتر از موعد می‌شود. در این شرایط، چرخه‌های قاعدگی متوقف می‌شوند و سطح استروژن نیز کاهش می‌یابد.
درمان‌هایی که بر تخمدان‌ها اثر می‌گذارند: برخی از درمان‌های سرطان (نظیر پرتودرمانی و شیمی‌درمانی) ممکن است به تخمدان‌ها آسیب بزنند. گاهی این آسیب از ترشح سطوح طبیعی استروژن در تخمدان‌ها جلوگیری می‌کند. برداشتن یک یا هر دو تخمدان (اوفورکتومی) نیز ممکن است باعث کاهش استروژن شود.
اختلالاتی که بر غده هیپوفیز تاثیر می‌گذارند: غده هیپوفیز هورمون‌هایی را ترشح می‌کند که به تخمدان‌ها فرمان می‌دهند تا تولید استروژن را آغاز کنند. اگر غده هیپوفیز به‌اندازه کافی این هورمون‌ها را ترشح نکند، ممکن است بدن سطوح پایینی از استروژن را تولید کند.
آمنوره هیپوتالاموس: اگر بدنتان تحت‌فشار باشد (مثلا در اثر ورزش بیش از حد) و مواد مغذی کافی دریافت نکند، ممکن است به آمنوره هیپوتالاموس مبتلا شوید. طی این اختلال، مغز نمی‌تواند به میزان کافی هورمونی را ترشح کند که تولید استروژن در تخمدان‌ها را فعال می‌کند. در نتیجه، قاعدگی به طور کامل متوقف می‌شود.

علل بالا بودن استروژن

عوامل مختلفی ممکن است سبب افزایش سطح استروژن شوند، از جمله:

داروها: گاهی هورمون‌درمانی ای که برای درمان پایین بودن استروژن استفاده می‌شود، ممکن است در ابتدا باعث شود که سطح استروژن بدنتان بیش از حد بالا برود. معمولا مدتی طول می‌کشد تا پزشک بتواند دوز مناسب را تشخیص دهد.
چربی بدن: بافت چربی، استروژن ترشح می‌کند. داشتن درصد بالایی از چربی بدن می‌تواند منجر به افزایش سطح استروژن شود.
الکل: مصرف بیش از حد الکل ممکن است سطح استروژن بدن را افزایش دهد و توانایی بدن برای تجزیه (متابولیسم) استروژن را کاهش دهد.
مشکلات کبدی: کبد، استروژن را تجزیه می‌کند و آن را از بدن دفع می‌کند. اگر کبد عملکرد درستی نداشته باشد، ممکن است استروژن زیادی در بدن انباشته شود. پایین بودن آنزیم‌های گوارشی، مقادیر بالای باکتری‌های بد روده (دیسبیوز)، سطوح پایین منیزیم و فیبر بسیار کم در رژیم غذایی، می‌توانند مانع از دفع استروژن اضافی توسط کبد شوند.
زنواستروژن‌های مصنوعی: زنواستروژن‌های مصنوعی، مواد شیمیایی ای هستند که در محیط یافت می‌شوند و هنگامی که داخل بدن قرار می‌گیرند همچون استروژن عمل می‌کنند. این مواد می‌توانند سطح استروژن بدن را افزایش دهند. زنواستروژن‌ها شامل بیسفنول آ (BPA) و فتالات‌ها هستند. هر دوی این مواد شیمیایی در پلاستیک‌های مختلف استفاده می‌شوند. زنواستروژن‌ها همچنین در برخی آفت‌کش‌ها، محصولات پاک‌کننده خانگی و برخی صابون‌ها و شامپوها نیز یافت می‌شوند.
برخی از بیماری‌ها: برخی از بیماری‌ها با افزایش استروژن ارتباط دارند یا منجر به بروز آن می‌شوند. این بیماری‌ها عبارت‌اند از سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS)، فیبروم رحم، آندومتریوز و برخی از انواع سرطان. مقاومت به انسولین نیز سبب افزایش سطح استروژن می‌شود.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم

در صورت تجربه علائم زیر به پزشک مراجعه کنید زیرا ممکن است دچار نوسانات هورمونی جدی باشید:

اگر یک یا چند دوره قاعدگی را ازدست‌داده‌اید: این علامت می‌تواند نشان‌دهنده بارداری باشد یا در اثر مصرف برخی داروها یا یک بیماری زمینه‌ای اتفاق افتاده باشد. به‌علاوه ممکن است از علائمی باشد که قبل از یائسگی اتفاق می‌افتند.
یک سال است که پریود نشده‌اید ولی ناگهان دچار خونریزی یا لکه بینی شده‌اید: در زنانی که یائسه شده‌اند، لکه بینی یا خونریزی خفیف می‌تواند ناشی از سرطان آندومتر یا سایر بیماری‌های جدی باشد.
سنتان بالای ۱۶ سال است و هنوز دوره‌های قاعدگی‌تان شروع نشده‌اند: این می‌تواند نشان‌دهنده تاخیر در بلوغ باشد که به دلیل عدم تعادل هورمونی رخ می‌دهد.
اگر احساس غم و اندوه شدید یا افکار خودکشی دارید: در این شرایط برای دریافت کمک، با یک مشاور یا پزشک تماس بگیرید و در مورد افکار و احساساتتان با او صحبت کنید.
درمان پایین یا بالا بودن هورمون استروژن – توضیح: هورمون درمانی و استروژن درمانی یکی از رایج‌ترین درمان‌های پایین بودن این هورمون است
روش‌های درمان
درمان پایین بودن استروژن

برخی از رایج‌ترین روش‌های درمانی پایین بودن استروژن شامل موارد زیر هستند:

درمان جایگزینی هورمون استروژن

درمان جایگزینی هورمون (HRT) یک درمان رایج برای کمبود استروژن (خصوصا در دوران یائسگی و پس از یائسگی) است. طی این درمان، از اشکال مصنوعی استروژن و/ یا هورمون پروژسترون برای افزایش سطح هورمون استفاده می‌شود. پزشکان معمولا پایین‌ترین دوز ممکن را تجویز می‌کنند تا علائم را درمان کنند و درعین‌حال از بروز عوارض جانبی جلوگیری کنند.

درمان هورمونی به‌صورت قرص، اسپری بینی، پچ پوستی، ژل پوستی، تزریق، کرم یا حلقه واژینال در دسترس است.

دو نوع HRT وجود دارد:

استروژن درمانی: در شرایطی که بیمار رحم ندارد (عمل هیسترکتومی یا برداشتن رحم را انجام داده)، پزشک این درمان را توصیه می‌کند.
هورمون‌درمانی استروژن پروژسترون (EPT): اما اگر هنوز رحم دارید، پزشک ترکیبی از استروژن و پروژسترون را تجویز خواهد کرد. مصرف هر دو مهم است زیرا پروژسترون عملکرد استروژن در رحم را متعادل می‌کند. استروژن، پوشش داخلی رحم را ضخیم می‌کند. ضخیم شدن زیاد از حد ممکن است سبب رشد بیش از اندازه در رحم شود که می‌تواند منجر به بروز سرطان رحم شود. در این شرایط پروژسترون می‌تواند از رشد بیش از اندازه جلوگیری کند.

درمان جایگزینی هورمون با خطراتی همراه است. تحقیقات نشان داده‌اند که استفاده طولانی‌مدت از این درمان‌ها (به مدت ۵ سال یا بیشتر) ممکن است خطر بروز سرطان سینه، لخته شدن خون، حملات قلبی و سکته را افزایش دهد.

در مورد این که آیا کاندید مناسبی برای این پروسه درمانی هستید یا خیر با پزشکتان صحبت کنید. رایج‌ترین عللی که ممکن است کاندید مناسبی برای هورمون‌درمانی نباشید عبارت‌اند از:

اگر برای بیش از ۱۰ سال است که یائسه شده‌اید.
اگر سابقه سرطان سینه، سرطان تخمدان یا ملانوما دارید.
اگر سابقه لخته شدن خون در پاها، ریه‌ها و مغز را دارید.

درمان غیر هورمونی

اگر پزشک تشخیص دهد که هورمون‌درمانی گزینه مناسبی برای شما نیست، ممکن است توصیه کند که از داروهای ضدافسردگی (همچون ونلافاکسین یا پاروکستین) برای درمان گرگرفتگی استفاده کنید. داروهایی که درد عصبی را هدف قرار می‌دهند (همچون گاباپنتین) نیز ممکن است گرگرفتگی را کاهش دهند.

درمان خانگی هورمون استروژن

مواد غذایی که حاوی فیتواستروژن هستند: فیتواستروژن‌ها، استروژن‌های گیاهی هستند. برخی از مطالعات نشان داده‌اند که مصرف مواد غذایی حاوی فیتواستروژن به بهبود برخی از علائم یائسگی همچون گرگرفتگی کمک می‌کند. برخی از فیتواستروژن‌ها همچنین به بهبود سلامت قلب، سلامت استخوان‌ها و حفظ خاصیت ارتجاعی پوست کمک می‌کنند. البته برای اطمینان از این موضوع به تحقیقات بیشتری نیاز است.

برخی از مواد غذایی حاوی فیتواستروژن عبارت‌اند از:

حبوبات (لوبیا، عدس، نخود)
دانه‌ها (تخم کتان، تخمه آفتاب‌گردان)
انواع توت‌ها (توت‌فرنگی، بلوبری)
میوه‌ها (آلو، گلابی، سیب، انگور)
مغزیجات
سبزیجات چلیپایی
سویا و برخی از مواد غذایی حاوی پروتئین سویا

مکمل‌هایی که حاوی فیتواستروژن هستند: برخی از مکمل‌ها حاوی فیتواستروژن‌هایی مشابه آنهایی هستند که در مواد غذایی یافت می‌شوند. این مکمل‌ها می‌توانند به کنترل علائم مرتبط با پایین بودن سطح استروژن کمک کنند. اما بهتر است قبل از مصرف هر نوع مکملی با پزشکتان مشورت کنید. رایج‌ترین این مکمل‌ها عبارت‌اند از:

کوهوش سیاه
شبدر قرمز
ایزوفلاون‌های سویا

درمان بالا بودن هورمون استروژن

درمان بالا بودن استروژن تا حد زیادی بستگی به علت زمینه‌ای آن دارد.

روش درمان دارویی

اگر هورمون‌درمانی دلیل افزایش استروژن است، پزشک دوز مصرفی داروهایتان را تغییر می‌دهد تا سطح استروژن کاهش پیدا کند. به‌علاوه، اگر به علت قرارگرفتن در معرض استروژن، سرطان گسترش‌یافته باشد، ممکن است به دارو نیاز داشته باشید.

برخی از این داروها عبارت‌اند از:

مهارکننده‌های آروماتاز: از مهارکننده‌های آروماتاز اغلب ​​برای درمان سرطان سینه استفاده می‌شود. این داروها مانع از تولید استروژن توسط سلول‌های چربی می‌شوند. مهارکننده‌های آروماتاز ​​عبارت‌اند از: آناستروزول (آریمیدکس)، اگزمستان (آروماسین) و لتروزول (فمارا).
آگونیست‌های هورمون آزادکننده گنادوتروپین (GnRH): آگونیست‌های GnRH مانع از ترشح استروژن توسط تخمدان‌ها می‌شوند.
درمان خانگی

برای درمان بالا بودن استروژن که ناشی از یک بیماری یا اختلال زمینه‌ای نیست، ممکن است پزشک تغییر در سبک زندگی را توصیه کند تا بتوانید بدون هیچ خطری سطح استروژن را کاهش دهید. می‌توانید این توصیه‌های ساده را در خانه انجام دهید:

مصرف یک رژیم غذایی ضدالتهابی یا رژیم گیاهخواری
افزودن اسیدهای چرب امگا ۳ در رژیم غذایی یا مصرف مکمل‌های اسیدهای چرب امگا ۳
حفظ وزن متعادل
انجام تمرینات ریلکسیشن برای کاهش استرس
عدم مصرف الکل
پرهیز از مصرف هرگونه داروی طبیعی یا گیاهی که ممکن است میزان استروژن را افزایش دهد.
افزایش مصرف آب
بهبود کیفیت و کمیت خواب
اگر پزشک مشکوک شد که ممکن است به بیماری ای مبتلا شده باشید که ناشی از مقادیر زیاد یا کم نوع خاصی از استروژن است، انجام آزمایش استروژن را به شما توصیه می‌کند.

روش‌های تشخیص بالا یا پایین بودن استروژن

برای آماده‌شدن جهت انجام آزمایش استروژن نیازی نیست کار خاصی انجام دهید. برخلاف برخی از انواع آزمایش‌های خون، معمولا نیازی نیست که قبل از این آزمایش ناشتا باشید. اما قبل از انجام آزمایش، باید در مورد تمام داروها و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید به پزشکتان اطلاع دهید. علاوه بر این درصورتی‌که قرص‌های ضدبارداری مصرف می‌کنید یا تحت هورمون‌درمانی هستید نیز باید پزشکتان را مطلع کنید، زیرا این موارد می‌توانند روی نتیجه آزمایش تاثیر بگذارند.

پزشک می‌تواند برای آزمایش استروژن از ادرار، بزاق یا خون بیمار استفاده کند. در اینجا به نحوه انجام این آزمایش‌ها اشاره کرده‌ایم:

آزمایش بزاق: اغلب می‌توانید این آزمایش را با یک کیت خانگی انجام دهید. پزشک به شما می‌گوید که کدام کیت را تهیه کنید و چگونه نمونه را تهیه و جمع‌آوری کنید.
آزمایش ادرار ۲۴ ساعته: برای انجام این آزمایش، پزشک یا آزمایشگاه ظرف مخصوصی را در اختیار شما قرار می‌دهند تا تمام ادرارتان را طی یک دوره ۲۴ ساعته جمع‌آوری کنید. پزشک تمام مراحل جمع‌آوری و نحوه نگهداری از نمونه را برای شما شرح خواهد داد. سپس پزشک نمونه جمع‌آوری‌شده را در آزمایشگاه مورد بررسی قرار می‌دهد.
آزمایش خون: در طول آزمایش خون، پزشک از یکی از رگ‌های دستتان کمی خون می‌گیرد. سپس این نمونه در آزمایشگاه مورد بررسی قرار می‌گیرد.

پایین بودن هورمون استروژن چه عوارضی دارد؟

افزایش وزن: هورمون‌های جنسی نظیر استروژن بر میزان چربی بدن تاثیر می‌گذارند. استروژن، متابولیسم گلوکز و لیپید در بدن را تنظیم می‌کند. به همین خاطر اگر سطح استروژن بدن پایین باشد، این امر ممکن است منجر به افزایش وزن شود. تحقیقات نشان داده‌اند که ممکن است به همین دلیل باشد که زنانی که به یائسگی نزدیک می‌شوند، بیشتر در معرض اضافه‌وزن قرار دارند. اضافه‌وزن می‌تواند خطر ابتلا به چاقی، دیابت و بیماری‌های قلبی عروقی را به میزان بیشتری افزایش دهد.
تغییرات پوستی: پوست دارای گیرنده‌های استروژن است که این گیرنده‌ها به حفظ رطوبت پوست کمک می‌کنند. به همین خاطر کمبود استروژن باعث می‌شود که پوست دچار پیری زودرس شود. به‌علاوه کمبود استروژن سبب ظهور چین و چروک‌های ظریف، کاهش خاصیت ارتجاعی و همچنین خشک‌شدن پوست و دیر بهبود یافتن زخم می‌شود.
بالا بودن هورمون استروژن چه عوارضی دارد؟

اگر برای مدت طولانی سطح استروژن بدنتان بالا باشد، به میزان بیشتری در معرض خطر ابتلا به عوارض زیر قرار دارید:

فشارخون بالا
لخته شدن خون
هیپوکلسمی (کمبود کلسیم)
سرطان پستان
سرطان دهانه رحم

اگر به اختلالات زمینه‌ای نظیر آسم و صرع مبتلا هستید، بالا بودن سطح استروژن ممکن است این اختلالات را تشدید کند.

در سال ۲۰۱۷ یک مطالعه در کره جنوبی انجام شد که ارتباط بین سطوح بالای استریول و افزایش خطر ابتلا به دیابت بارداری را نشان داد.

ورزش‌های مناسب برای تعادل هورمون استروژن

انجام برخی از تمرینات ورزشی در حد متعادل می‌تواند به شما کمک کند که به روشی کاملا ساده، سطح هورمون‌هایتان را متعادل کنید و از بروز برخی از علائم و عوارض مرتبط با عدم تعادل هورمونی جلوگیری کنید. برخی از بهترین ورزش‌ها برای تعادل هورمونی عبارت‌اند از:

تمرینات هیت (HIIT): انجام تمرینات هیت یا تمرینات متناوب با شدت بالا به مدت ۱۲ الی ۲۰ دقیقه و برای سه روز در هفته، می‌تواند تاثیر مناسبی روی تعادل هورمونی داشته باشد. نیازی نیست که بیشتر از این مدت توصیه شده تمرینات هیت را انجام دهید.
تمرینات قدرتی: بهتر است دو تا سه بار در هفته تمرینات قدرتی را انجام دهید.
حرکات کششی: برای انجام تمرینات کششی می‌توانید در کلاس یوگا شرکت کنید. انجام این تمرینات به بهبود انعطاف‌پذیری کمک می‌کند. به‌علاوه سطح هورمون‌های استرس را کاهش می‌دهد.
پیاده‌روی: بهتر است چهارتا پنج‌روز در هفته پیاده‌روی کنید. پیاده‌روی یک تمرین موثر و عالی است که می‌توانید آن را به روتین ورزشی‌تان اضافه کنید.
بی‌تحرک نباشید: اگر به علت شغلتان مجبورید که تمام روز پشت میز بنشینید، بهتر است هر ساعت یکبار از جایتان بلند شوید و برای دو دقیقه فعالیتی را انجام دهید. برای مثال می‌توانید چای درست کنید یا این که به‌جای ایمیل زدن به همکارتان، نزد او بروید و با هم صحبتی داشته باشید.

منابع: verywellhealth